پرسش :

وقف نامه‏‎هایی از دویست یا سیصد سال قبل در اداره اوقاف یا ادارات دیگر مثل دادگستری موجود است که فعلا یک قسمت از چهار قسمت اراضی موقوفه برابر وقف نامه مزبور در تصرف وقف بوده و برای سه قسمت دیگر سند مالکیت صادر شده است. گرچه هنگام تقاضای سند مالکیت، وارث واقف شکایت نموده و مدتها پرونده در جریان بوده، بالاخره ترتیب اثر داده نشده. با توجه به مسأله 92 تحریرالوسیله (1) کتاب وقف، فعلا شیاع مفید للعلم به اقرار ذوالید تصرف به طور موقوفه بینه شرعیه نیست، تکلیف اراضی مزبور چیست؟


پاسخ :
آیت الله العظمی امام خمینی (ره)
«اگر اراضی مزبوره در تصرف وقف نبوده یا معلوم نیست که در تصرف وقف بوده، تا به طریق شرعی وقف بودن آنها ثابت نشود حکم وقف ندارد. تحریرالوسیله ج 2، ص 76»
 
پی نوشت:
1. تحریرالوسیله: ج 2، ص 85، مسأله 92، زبان: عربی، ناشر: انتشارات دارالعلم. متن تحریرالوسیله مسأله 92: تثبت الوقفیة با الشباع المفید للعلم او الا اطمینان، و با قرار ذی الید او ورثته بعد موته، و بکونه فی تصرف الوقف بأن یعامل المتصرفون فیه معاملة الوقف بلا معارض، و باالبینة الشرعیة.
 
منبع: موازین قضایی از دیدگاه امام خمینی (ره)، انتشارات شکوری، قم، چاپ اول، 1365ش، ج 1، ص 145.